Του ‘Αλκη Καλλιαντζίδη

Σε προηγούμενο  άρθρο μας υποσχεθήκαμε να αποδείξουμε ότι «κοινοτικά λεφτά υπάρχουν» για την υιοθέτηση και εφαρμογή στην ύπαιθρο των «Πολιτικών Υποδοχής και Ελκυστικότητας», αρκεί η κεντρική εξουσία (τα αρμόδια υπουργεία) μαζί με την αυτοδιοίκηση (περιφέρειες και αγροτικοί Δήμοι) να ξέρουν (ή να αναθέσουν σε γνωρίζοντες) να τα διεκδικήσουν από τις Βρυξέλλες ή από τα νέα επιχειρησιακά ή τομεακά προγράμματα 2013-2020, μέσα από ένα συγκροτημένο και συνεκτικό Σχέδιο εφαρμογής τους.

Η διεκδίκηση και εξασφάλιση των εν λόγω οικονομικών πόρων δεν πρέπει να υπακούουν πλέον μόνο σε μια στείρα ικανοποίηση τρεχουσών ταμειακών αναγκών μας και υψηλής απορροφητικότητας. Δηλαδή όπως γινόταν μέχρι σήμερα κατά κόρον και οι πόροι δεν είχαν μακροπρόθεσμο αναπτυξιακό αντίκτυπο. Θα πρέπει να ανταποκρίνονται και στην αναγκαιότητα ότι πολλοί αστοί και οι οικογένειές τους επιθυμούν να μετοικίσουν από τις πόλεις στην ύπαιθρο ή να παλιννοστήσουν σε αυτήν κι άρα θα πρέπει να οργανωθεί και να χρηματοδοτηθεί, μέσα από ένα συνεκτικό Σχέδιο, η σύζευξη αυτής της υπαρκτής ζήτησης με την απαραίτητη προσφορά Υποδοχής και Ελκυστικότητας στην επαρχεία. Παράλληλα η εν λόγω διεκδίκηση οφείλει να ικανοποιεί και τις προτεραιότητες της «Ευρωπαϊκής Στρατηγικής 2020» (στην οποία και η Ελλάδα συμμετείχε με σύμφωνη γνώμη) για να έχει βάσιμες πιθανότητες αποδοχής και έγκρισης από τις αρμόδιες υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ή τις αρμόδιες εθνικές ή περιφερειακές αρχές.

Θα πρέπει λοιπόν να ενημερώσουμε και να ευαισθητοποιήσουμε  τους Λήπτες Αποφάσεων (κοινοτικούς και εθνικούς) για το τι πραγματικά συμβαίνει με τις μεταναστεύσεις προς την ύπαιθρο. Είναι μέρος ενός ευρύτερου φαινομένου ή όχι ;

Τα στοιχεία λένε ότι οι ευρωπαίοι μετακινούνται και μετοικούν ολοένα και περισσότερο!

Τούτο οδηγεί στην οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική μεταμόρφωση των περιοχών. Ο αγροτικός κόσμος, αφού αφιερώθηκε κατά το παρελθόν κυρίως στην γεωργική και βιομηχανική παραγωγή μεταποίησης, αλλάζει και  αναπτύσσει νέες λειτουργίες : γίνεται και χώρος δημιουργίας μικρών επιχειρήσεων παροχής υπηρεσιών, αναψυχής, ζώνη προστασίας της φύσης … Αλλά διαβρώνεται επίσης και από τις πόλεις που συνεχίζουν να επεκτείνονται. Σε ορισμένες περιοχές, οι γεωργικές εκτάσεις εξαφανίζονται σιγά-σιγά κάτω από το μπετόν και την άσφαλτο. Σε αυτήν την κατάσταση εξάπλωσης των αστικών περιοχών προστίθεται και η ανάγκη να μειώσουμε τις εκπομπές μας των αερίων του θερμοκηπίου και την κατανάλωσή μας πετρελαίου, έτσι ώστε να αλλάξουν οι πρακτικές στη γεωργία, τις μεταφορές και τη στέγαση.

Αυτό το πλαίσιο εξέλιξης του αγροτικού κόσμου είναι μια πολύτιμη ευκαιρία οικοδόμησης ζωντανών και δυναμικών αγροτικών περιοχών. Νέα εργαλεία ή εξοπλισμοί (π.χ. γρήγορο διαδίκτυο, τηλε-κέντρα …) επιτρέπουν σήμερα την προσέγγιση των αγροτικών περιοχών με τους χώρους  των οικονομικών αποφάσεων και της  πελατείας.

Νέες ανάγκες και νέες απαιτήσεις για τα τρόφιμα, για τις οικολογικές κατασκευές, για την παραγωγή ανανεώσιμων πηγών ενέργειας αναδιανέμουν έντονα τα οικονομικά δεδομένα υπέρ των περιοχών που μπορούν να διατηρήσουν τους χώρους τους (ο χώρος είναι ένα σημαντικό πλεονέκτημα στις αποκαλούμενες αναπτυγμένες κοινωνίες μας!) και να προσαρμοστούν έτσι στις νέες τοπικές αγορές. Ας μη ξεχνάμε όμως ότι είναι οι γυναίκες και οι άνδρες κυρίως αυτοί που δημιουργούν, που κουβαλούν, και συγκροτούν την οικονομία των περιοχών ! Ιδού λοιπόν πού θα μπορούσε να γεννηθεί η νέα επιχειρηματικότητα και η ποιοτική απασχόληση με κέρδη ή ικανοποιητικές αμοιβές αντίστοιχα που αναζητούν οι προσοντούχοι Έλληνες.

Ας φανταστούμε, καθ’υπερβολή,  έναν αγροτικό Δήμο όπου οι περισσότερες γεωργικές εκτάσεις ανήκουν σε ελάχιστους αγρότες (τσιφλικάδες, όπως θα τους αποκαλούσαν οι αγροτοπατέρες του θεσσαλικού κάμπου), όπου δεν υπάρχει ούτε σχολείο ούτε παντοπωλείο. Όπου οι ηλικιωμένοι άνθρωποι έχουν δυσκολίες  ακόμα και να κάνουν τα ψώνια τους (αν έχουν χρήματα φυσικά), να έχουν πρόσβαση στην περίθαλψη, και όπου οι οικογένειες συγκεντρώνονται σε ένα οικοδομικό συγκρότημα έξω από τον οικισμό και καθημερινά παίρνουν το αυτοκίνητό τους για να πάνε να εργαστούν στην πόλη … Ένα τέτοιο χωριό του σήμερα μπορεί να προσφέρει ένα τελείως διαφορετικό πρόσωπο αύριο! Το κλείσιμο των εμπορικών καταστημάτων και των κοινωνικών υπηρεσιών δεν είναι αναπόφευκτο. Ούτε οι Δήμοι κοιτώνες. Μια άλλη ύπαιθρος είναι εφικτή ! Αρκεί οι αρμόδιοι Δήμαρχοι να το καταλάβουν και να το ενστερνιστούν, ως μια εναλλακτική τοπική αναπτυξιακή στρατηγική.

Δηλαδή για να την πετύχουν αυτήν την στρατηγική οι αιρετοί και οι λοιποί τοπικοί αναπτυξιακοί δρώντες (π.χ. Επιμελητήρια, Αναπτυξιακές εταιρείες,…) θα πρέπει να έχουν αποφασίσει να δράσουν σε όλα τα μέτωπα: και στην παραδοσιακή γεωργία και κτηνοτροφία αλλά και στη δημιουργία ευρύτερου τοπικού πλούτου, την προσβασιμότητα της περιοχής στα ψηφιακά και οδικά δίκτυα, την προσέλκυση νέων πληθυσμών ή παλιννόστηση των παλιών, την ποιότητα ζωής … Αυτό που αποκαλούμε δηλαδή «Πολιτικές υποδοχής και ελκυστικότητας νέων κατοίκων» οι οποίες προσφέρουν νέες προοπτικές στους δήμους και στις περιοχές, επιτρέποντάς τες να δράσουν και όχι να υποστούν τα φαινόμενα της δημογραφικής παρακμής, της γήρανσης, ή της ανεξέλεγκτης

εισροής νέων κατοίκων (λαθρομετανάστες ή Πρόσφυγες,παραδείγματα ^{1 & 2}). Προσοχή ! Με τα παρακάτω δυο συγκεκριμένα παραδείγματα μην ταυτίσει ο αναγνώστης το προσφυγικό με τις «Πολιτικές Υποδοχής και Ελκυστικότητας στην ύπαιθρο». Απλά θέλουμε να δείξουμε εδώ ότι οι τελευταίες γίνονται με οργανωμένο τρόπο και θα μπορούσαν να αφορούν ακόμα και πρόσφυγες ως νεοφερμένους στην ύπαιθρο.

Τεκμηρίωση διεκδικήσεων

Τώρα για την ευφυή διεκδίκηση των αναγκαίων πόρων από τον κοινοτικό κορβανά οι Έλληνες αρμόδιοι Λήπτες Αποφάσεων οφείλουν να επικαλεστούν το άρθρο 158 της Συνθήκης. Το εν λόγω άρθρο εξουσιοδοτεί την Ευρωπαϊκή Ένωση για την ενίσχυση της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής, με στόχο την προώθηση της αρμονικής ανάπτυξης της Κοινότητας. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναφέρει σε έκθεσή της για την οικονομική και κοινωνική συνοχή, τη διατήρηση μιας υψηλής χωρικής ασυμμετρίας μεταξύ των πιο ανεπτυγμένων περιφερειών και των υπολοίπων, δικαιολογώντας έτσι την ένταξη στο σχέδιο του ευρωπαϊκού συντάγματος τον στόχο της εδαφικής συνοχής, παράλληλα με την οικονομική και κοινωνική συνοχή.

Η εν λόγω έκθεση τονίζει  την συγκέντρωση της οικονομικής δραστηριότητας σε ένα κεντρικό τμήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ενώ σε άλλες συγκρίσιμες οικονομίες, όπως των Ηνωμένων Πολιτειών, η διαμόρφωση της οικονομικής δραστηριότητας είναι πιο διασπαρμένη) και το γεγονός ότι «αυτή η συγκέντρωση έχει αρνητικές συνέπειες όχι μόνο για τις απομακρυσμένες περιοχές αλλά και για τις ίδιες τις κεντρικές περιοχές, ιδίως όσον αφορά την κυκλοφοριακή συμφόρηση και την πίεση στο περιβάλλον και την ανθρώπινη υγεία, που θα μπορούσαν να αναιρέσουν τα μακροπρόθεσμα προφανή οφέλη».

Η ίδια έκθεση σημειώνει ότι « η συγκέντρωση των επιχειρήσεων και του πληθυσμού σε ορισμένες περιοχές αντιβαίνει στο στόχο της βιώσιμης ανάπτυξης, όχι μόνο λόγω της κυκλοφοριακής συμφόρησης που επηρεάζει αυτές τις περιοχές, αλλά επίσης και λόγω της υποβάθμισης και απερήμωσης των άλλων περιοχών». Η έκθεση υπογράμμιζε έτσι  «την ανάγκη για συνοδευτικά μέτρα για να αποφευχθεί η πιθανή αύξηση των διαφορών μεταξύ ισχυρών και αδύναμων περιφερειών», γνωρίζοντας επίσης ότι «δεν υπάρχει κανένας λόγος να πιστεύουμε ότι οι δυνάμεις της αγοράς, από μόνες τους, θα επιτρέψουν να βρεθεί ένα σημείο ισορροπίας».

Αποδείξαμε λοιπόν παραπάνω με ποια εδραία επιχειρήματα θα μπορούσαμε να διεκδικήσουμε τους αναγκαίους οικονομικούς πόρους για τη θέση σε εφαρμογή των «Πολιτικών Υποδοχής και Ελκυστικότητας στην ύπαιθρο». Επίσης ότι είναι εφικτές και στην περιοχή μας, αφού έχουν ήδη δοκιμαστεί σε πολλές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ιδιαίτερα σε αρκετές μεσογειακές.

Κοινοτικά λεφτά υπάρχουν : 15 Συστάσεις

Οι ακόλουθες συστάσεις έχουν ως σκοπό να μας βοηθήσουν να οικοδομήσουμε τις πρώτες μας Πολιτικές Υποδοχής και Ελκυστικότητας.

1) « Ας ενημερωθούμε και Ας εμπνευσθούμε! Έχουν ήδη δοκιμαστεί !»

Υπάρχουν πολλοί ιστότοποι που θα μας επιτρέψουν να κατανοήσουμε τους κύριους άξονες παρόμοιων πολιτικών καθώς και τις λεπτομέρειες εφαρμογής τους που επιτρέπουν την οικοδόμηση τέτοιων Πολιτικών. Π.χ. : installation-campagne.fr/, referentiel-accueil.fr/, www.emloc.gr, www.philoxeniaplus.eu.

2) « Για την προετοιμασία τους, δεν μένουμε μόνοι μας !!! »

Συγκροτούμε μια ολιγομελή τεχνική ομάδα των 2-3 ατόμων των οποίων ένας υπεύθυνος για την εποπτεία και την οικοδόμηση του Σχεδίου καθώς και την εκπόνηση ενός φακέλου ο οποίος να περιλαμβάνει όλες τις προσήκουσες πληροφορίες. Εν συνεχεία προσδιορίζουμε όλα τα άτομα κλειδιά (τους Πρεσβευτές Υποδοχής), τα οποία θα είναι μια γνωμοδοτική αρχή για την εφαρμογή των Πολιτικών υποδοχής.

3) « Βρίσκουμε μια (καλή) ιδέα εκκίνησης !!! »

Είναι σημαντικό να εκπονηθεί μια πρώτη ανάλυση των τοπικών αναγκών και των λόγων για τους οποίους ένα άτομο ή μια οικογένεια θα ήθελε να εγκατασταθεί ή να παλιννοστήσει στην αγροτική μας περιοχή.

4) Επικύρωση της πρωτοβουλίας μέσα από ένα συμφωνημένο διαγνωστικό 

Θα μπορούσε να διοργανωθεί μια συνάντηση παρουσίασης και διαλόγου, ανοιχτής σε όλους. Αυτού του είδους οι ευρείες συναντήσεις / εκδηλώσεις αποσκοπούν στο να γνωστοποιήσουν τις πολιτικές υποδοχής και ελκυστικότητας στον γενικό πληθυσμό και στους αιρετούς. Επιτρέπουν επίσης να εκπονηθεί ένα συμφωνημένο διαγνωστικό καθώς και να επικυρωθούν τομείς δράσεων (τουλάχιστον ένας).

5) Δημιουργία ενός πρώτου φακέλου για την προετοιμασία του σχεδίου μας

Το να έχουμε προετοιμάσει έναν φάκελο (στον οποίο θα παρουσιάζεται η κατευθυντήρια ιδέα, ως προς το πώς απαντάει σε μια ανάγκη, το στοίχημά της, κλπ…)  είναι πάντοτε χρήσιμο για να πείσουμε τις θεσμικές αρχές (Επιτροπή, δήμους, περιφέρειες, υπουργεία, διαχειριστικές αρχές, …).

6) Διαμόρφωση των πρώτων θεσμικών επαφών σε τοπικό & περιφερειακό επίπεδο

Συνιστάται με έμφαση να γίνουν επαφές επίσης και με άλλους φορείς, όπως οι Περιφερειακές Διαχειριστικές Αρχές των Κοινοτικών Προγραμμάτων ή ακόμα και με τα κατά τόπους Εμπορικά και Βιομηχανικά Επιμελητήρια, κλπ.…

7)  ΕΥΡΕΙΑ διάδοση αυτής της ΠΡΩΤΗΣ ιδέας/εμπειρίας σε άλλες αγροτικές περιοχές.

Το ιδανικό θα ήταν να αναπτυχθεί ένα δίκτυο (των Αναπτυξιακών εταιρειών π.χ.) πολλών αγροτικών περιοχών  για να αυξηθεί ταυτόχρονα η ανταλλαγή εμπειριών και η συζήτηση για τις δυνατότητες ανάπτυξης των πολιτικών υποδοχής, για να επιμεριστούν τα κόστη των πολιτικών υποδοχής και ελκυστικότητας, αλλά και για να αυξηθεί η βαρύτητα  των αγροτικών περιοχών στις διεκδικήσεις τους  για τη διάθεση οικονομικών και τεχνικών πόρων, τόσο σε περιφερειακό όσο και σε εθνικό επίπεδο.

Από το έτος 2014, τα κοινοτικά προγράμματα οφείλουν να σεβαστούν και να συμβάλλουν στις κύριες προτεραιότητες και στους κοινούς στόχους της στρατηγικής «Ευρώπη 2020». Η ανάπτυξη της εδαφικής συνοχής και της αγροτικότητας μπορούν άριστα να ενταχθούν στο πλαίσιο αυτών των στόχων. Οι αρμόδιες διαχειριστικές αρχές, που έχουν πλέον στα χέρια τους σήμερα τα εγκεκριμένα περιφερειακά επιχειρησιακά προγράμματα (Π.Ε.Π.), οφείλουν να συμπεριλάβουν έναν άξονα ή ένα μέτρο τουλάχιστον για την αγροτική ανάπτυξη και τις δράσεις των «Πολιτικών Υποδοχής και Ελκυστικότητας».

8) Περαιτέρω αναγνώριση από τις περιφερειακές και εθνικές διαχειριστικές αρχές της σημασίας της εδαφικής συνοχής σε αγροτικό επίπεδο στα χρηματοδοτικά εργαλεία της νέας προγραμματικής περιόδου 2014-2020.

Οι «Πολιτικές Υποδοχής» συνιστούν επίσης ένα σημαντικό εργαλείο ενάντια στην οικονομική κρίση και  υπέρ της οικονομικής ανάπτυξης.

Δυνητικές πηγές χρηματοδότησης ενός Σχεδίου Πολιτικών Υποδοχής

9) Δυνατότητες που μας παρέχει το  Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο (ΕΚΤ)  

10) Δυνατότητες που μας παρέχει το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ)

11) Δυνατότητες που μας παρέχει το  Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ)

12) Δυνατότητες που μας παρέχει το Νέο Πρόγραμμα για την Απασχόληση και την Κοινωνική Καινοτομία.

13) Υπάρχουν κι άλλοι πόροι χρηματοδότησης:  π.χ. RURBAN, η ευρωπαϊκή εδαφική συνεργασία, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση, Η Ολοκληρωμένη Εδαφική Επένδυση (ΟΕΕ)

14) Απαιτούμε να μας συμβουλευθούν για τις αναπτυξιακές εφαρμογές  των Επιχειρησιακών Προγραμμάτων (Ε.Π.) και τη χρησιμοποίηση των ευρωπαϊκών πόρων. Επιμένουμε με επιχειρήματα και συμμετέχουμε.

Οι αρμόδιες αρχές των επιχειρησιακών προγραμμάτων έχουν την υποχρέωση να διαβουλευθούν  (partnership agreement, Common Provision Regulation). Ζητάμε να μας συμβουλευθούν και συμμετέχουμε στις διάφορες κατά τόπους συναντήσεις διαβουλεύσεων.

15) Διατυπώνουμε εγγράφως τα αιτήματά μας εντάξεων των πολιτικών υποδοχής κυρίως στα περιφερειακά επιχειρησιακά προγράμματα και στο νέο LEADER 2014-2020, Μέτρο 19, του εθνικού Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης 2014-2020 του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων ( http://www.fundingprogrammesportal.gov.cy/easyconsole.cfm/page/programme/fId/440/cat/7)

Τα λόγια φεύγουν, τα γραπτά μένουν.

Τέλος, αν είχαμε να προτείνουμε μια μόνο σύσταση σε κάθε ενδιαφερόμενο, αυτή θα ήταν η ακόλουθη : «ΖΗΤΕΙΣΤΕ ΜΕ ΣΑΦΗΝΕΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΗ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΥΠΟΔΟΧΗΣ ΚΑΙ ΕΛΚΥΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΧΥΟΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΣΧΕΔΙΟ 2014-2020» της περιοχής σας.

Θέλετε και μια οπτικο-ακουστική μαρτυρία ; Δείτε το vidéo για τις Πολιτικές υποδοχής! Μια παραγωγή του κοινοτικού προγράμματος INTERACT για την «European Cooperation Day 2013».

¹Στο ιταλικό χωριό Riace της Καλαβρίας ο γράφων είχε την ευκαιρία να γνωρίσει από κοντά, χάρη στο κοινοτικό έργο PhiloxeniaPlus, ένα παράδειγμα έντονου αυτοδιοικητικού βολονταρισμού Υποδοχής του Δημάρχου Mimmo LUCANO. Το  Riace είναι ένα χωριό των 1.700 κατοίκων το οποίο, υπό την ηγεσία του τωρινού Δημάρχου του, ειδικεύτηκε από το 1998 στην Υποδοχή προσφύγων στα πλαίσια της καταπολέμησης της ερήμωσης του χωριού. Σήμερα  250 περίπου πρόσφυγες ζουν στο χωριό αυτό, συν 50 ασυνόδευτοι ανήλικοι που παραμένουν εκεί μέχρι την ενηλικίωσή τους. Αυτοί οι πρόσφυγες είναι κυρίως Κούρδοι από την Τουρκία και το Ιράν, κι όχι μόνο. Το Riace είναι πρωτοπόρος στην Ιταλία αφού το σχετικό ιταλικό εθνικό πρόγραμμα υποδοχής προσφύγων ξεκίνησε μόλις το 2001, δηλαδή τρία χρόνια μετά τις πρώτες αφίξεις των προσφύγων στο Riace. Οι πρόσφυγες ζουν σε εγκαταλελειμμένα σπίτια δημοτών, αφού οι ιδιοκτήτες τους έχουν δώσει τη συγκατάθεσή τους στο Δήμο. Εν αναμονή της διευθέτησης των εγγράφων παραμονής τους και των εθνικών επιδοτήσεων από το πρόγραμμα SPRADE, κάθε πρόσφυγας λαμβάνει μηνιαίες παροχές, σε τοπικό νόμισμα που δημιουργήθηκε επί τούτου, για τη διαμονή του μέχρι τις 250 μονάδες … Το εν λόγω νόμισμα στη συνέχεια είναι ανταλλάξιμο από τους τοπικούς επιχειρηματίες, όταν οι επιδοτήσεις για τους πρόσφυγες καταβάλλονται στο Δήμο. Έτσι, χάρη σε αυτή τη συμβολή, οι τοπικοί λιανέμποροι μπορούν να διατηρήσουν ανοιχτές τις επιχειρήσεις  τους. Ενώ οι αρμόδιες ιταλικές εθνικές αρχές αποφασίζουν σχετικά με το τελικό καθεστώς του πολιτικού πρόσφυγα. Οι 300 νεοεισελθόντες εργάζονται κυρίως σε αγροτικές εργασίες αλλά και στην κατοίκον βοήθεια των ηλικιωμένων ή είναι αυτό-απασχολούμενοι.

²Tο γαλλικό χωριό Puy–de–Dôme, της περιοχής Auvergne, το 1989 υποδέχθηκε Κούρδους καταδιωκόμενους από το τότε ιρακινό καθεστώς. Οι εν λόγω Κούρδοι έγιναν Γάλλοι υπήκοοι, βρήκαν δουλειά στην περιοχή και κάποιοι από αυτούς δημιούργησαν τη δική τους επιχείρηση. Βλέπε : «Campagne étrangère», του Bernard Farinelli, VILLAGE, τεύχος 126, hiver 2015/2016, σελ. 2.

του ‘Αλκη Καλλιαντζίδη

Όπως ο συντελεστής κεφάλαιο (οι κεφαλαιούχοι δηλαδή) επιζητεί την ελευθερία της κίνησής του, γι’ αυτό πάσχισε, δημιούργησε και εφαρμόζει επιτυχώς την παγκοσμιοποίηση ή την κατάργηση των οικονομικών συνόρων, έτσι και ο συντελεστής εργασία (ο εργαζόμενος δηλαδή ή ο αυτό-απασχολούμενος) αναζητά τη δική του ελευθερία κινήσεων, στα πλαίσια της επιλεγμένης (εθελοντικής) κινητικότητας (όχι μόνο για την απασχόληση, το εισόδημα, αλλά και για το ποιοτικότερο φυσικό ή κοινωνικό περιβάλλον), σε αντιδιαστολή με την αναγκαστική κινητικότητα των μακροχρόνια ανέργων ή προσφύγων ή καταδιωκομένων από δικτατορικά καθεστώτα που η κύρια επιδίωξή τους είναι η επιβίωση.

Πάντως κοινός παρονομαστής δυνητικής προόδου τόσο του κεφαλαίου όσο και της εργασίας είναι η κινητικότητα. Ενώ αντίθετα η ακινησία τόσο του κεφαλαίου όσο και της εργασίας είναι παράγων δυνητικής οπισθοδρόμησής τους. Φορολογική επιβάρυνση ή σύλληψη ή επενδυτική αποχή του κεφαλαίου. Αδράνεια, μακροχρόνια ανεργία, φτώχια ή κοινωνική περιθωριοποίηση του δυνητικά εργαζομένου.

Άρα για να υπάρξει αναπτυξιακή πρόοδος που θα οδηγήσει στην επένδυση, στην επιχειρηματικότητα, στην παραγωγική απασχόληση, στη χορήγηση εισοδήματος, στην επαγγελματική και κοινωνική ένταξη των ατόμων, χρειάζονται  από τα ενδιαφερόμενα κράτη ή από τους ενδιαφερόμενους δήμους και περιφέρειες, Πολιτικές προσέλκυσης, κι όχι απώθησης, της εν λόγω Κινητικότητας επενδύσεων και ανθρώπινων δεξιοτήτων. Όποιοι από τους Λήπτες Αποφάσεων της Κεντρικής Εξουσίας (πρωθυπουργοί, υπουργοί) ή της Αυτό-διοικητικής Εξουσίας (δήμαρχοι,  περιφερειάρχες) δεν αντιλαμβάνονται αυτήν την μακροοικονομική νομοτέλεια,  θα βλέπουν τα τρένα της ανάπτυξης των άλλων να περνούν από μπροστά τους δίχως να σταματούν στη χώρα τους ή στην περιοχή τους αντίστοιχα. Κι ο «αλάνθαστος» λαός τους, αντί να μάθει να επιλέγει τους άξιους, τους ευρηματικούς και επαρκείς Λήπτες Αποφάσεων, θα συνεχίσει να τρέφεται με την κυρίαρχη λαϊκίζουσα αναπτυξιολογία τους, που είναι κενή περιεχομένου επενδύσεων (ενδογενών ή εξωγενών), επιχειρηματικότητας (εξωγενούς ή ενδογενούς ή από μετοίκηση στην ύπαιθρο), παραγωγικής απασχόλησης, εισοδήματος, κοινωνικής ένταξης, εδαφικής συνοχής (που αφορά τους Δήμους και τις Περιφέρειες) και ευημερίας.

Σε προηγούμενο άρθρο μου, της ίδιας θεματικής ενότητας, είχα αναφερθεί εισαγωγικά στην επιλεγμένη κινητικότητα των ανθρώπων από τις αστικές στις αγροτικές ή ημιαστικές περιοχές, στα πλαίσια των οργανωμένων αναπτυξιακών «Πολιτικών Υποδοχής και Ελκυστικότητας στην ύπαιθρο».

Σήμερα θα επιχειρήσω να δώσω συγκεκριμένο περιεχόμενο (εμβαθύνοντας) επί των «Πρεσβευτών» των εφαρμόσιμων αυτών Πολιτικών  ως αναπτυξιακών εργαλείων, συμπληρωματικών ή εναλλακτικών ή αναζωογονητικών, των ήδη χρησιμοποιουμένων μορφών τοπικής ή περιφερειακής ανάπτυξης, δίχως φυσικά να έχω την αφέλεια πως κατέχω τη σχετική συνταγή θαύμα.

Απλώς θα ήθελα να συμβάλλω, με τις μικρές  οικονομολογικές μου δυνάμεις,  στον δρομολογημένο διάλογο για το πώς θα μπορούσαμε να πάμε στην πραγματική, μετρήσιμη και ποιοτική ανάπτυξη της υπαίθρου που θα αρχίσει να αυξάνει και πάλι το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν, θα σταματήσει σε 1^η φάση την αύξηση της ανεργίας και θα φρενάρει έτσι τη διαρροή στο εξωτερικό των πιο προσοντούχων παιδιών μας. Για το πώς θα ξαναβάλουμε σε κίνηση την μικρο-επιχειρηματικότητα, την παραγωγή, τη δημιουργία νέων ευκαιριών απασχόλησης ή αυτό-απασχόλησης των νέων και στην ελληνική ύπαιθρο.

Οι ιδέες, τα στοιχεία και η σχετική επιχειρηματολογία μου αντλείται κυρίως από τα υλοποιηθέντα διεθνικά κοινοτικά έργα Philoxenia (http://www.philoxeniamed.eu/) και PhiloxeniaPlus  του προγράμματος MED και κυρίως από τον συνεργαζόμενο μαζί μου γαλλικό φορέα Collectif Ville Campagne (http://www.installation-campagne.fr).

Η ύπαιθρος, μια τάση και μια ευκαιρία για τα άτομα

* Η εγκατάσταση στην ύπαιθρο ή σε μικρές πόλεις αποτελεί όλο και περισσότερο μέρος των σχεδίων κινητικότητας. Μετακινούμαστε περισσότερο κατά τη διάρκεια της ζωής μας η οποία εναλλάσσεται μεταξύ πόλης και υπαίθρου.

* Η εξαγορά μιας ταβέρνας, ενός κρεοπωλείου ή ενός κομμωτηρίου, για να δημιουργήσουμε τη δική μας δουλειά και να συνεργαστούμε με άλλους ελεύθερους επαγγελματίες, να παράξουμε, να μεταποιήσουμε και να πωλήσουμε βιολογικά λαχανικά ή φαρμακευτικά φυτά, να διαπραγματευτούμε την τηλεργασία μας μέσα από την μετακόμιση του γραφείο μας, για να μοιραστούμε το χώρο μιας συλλογικής δουλειάς κοντά στο σπίτι μας, για να έχουμε μερική απασχόληση παράλληλα με την καλλιέργεια του λαχανόκηπού μας ή να απολαύσουμε ένα πάθος μας, να συμμετάσχουμε σε ένα παιδικό σταθμό ή σε ένα πολιτιστικό κέντρο … Ιδού λοιπόν τόσοι τρόποι για να ζήσουμε και να εργαστούμε μέσα στο πράσινο.

* Αυτές οι νέες τάσεις αναθεωρούν τον τρόπο ζωής μας, έναντι της οικονομικής κρίσης, και των μεθόδων αναζήτησης εργασίας και του κόστους διαβίωσης. Αλλά είναι επίσης η αυξανόμενη σημασία των ζητημάτων που σχετίζονται με την ποιότητα του περιβάλλοντος στο οποίο ζούμε, με την επιθυμία μας για πρόοδο και με τον ελεύθερο χρόνο μας  ή τον διαθέσιμο χρόνο μας για τους οικείους μας, που βρίσκονται στο επίκεντρο των πολλών βημάτων μετεγκατάστασης στην ύπαιθρο.

Η Υποδοχή συνιστά μια ευκαιρία και για τις αγροτικές περιοχές!

* Πολλές αγροτικές περιοχές το έχουν καταλάβει στη Γαλλία (με την Ελλάδα τι θα γίνει;). Έτσι, για πάνω από 15 χρόνια, περιφέρειες, νομοί, αγροτικές περιοχές και περιφερειακά φυσικά πάρκα, διαδημοτικοί σύνδεσμοι ή οικισμοί ανέπτυξαν Πολιτικές υποδοχής νέων κατοίκων. Οι στόχοι τους ; Να προσελκύσουν πληθυσμούς, να ενσωματώσουν τους νέο-αφικνούμενους, να παράσχουν συμβουλευτική συνοδεία σε όσους την έχουν ανάγκη … Για το σκοπό αυτό, οικοδομούν μία «Προσφορά συνοδευτικής υποστήριξης» που βασίζεται στην ποιότητα της ζωής,  στην απασχόληση, στις τοπικές οικονομικές ευκαιρίες, στη στέγαση και στην επιτόπια κοινωνική ένταξη.

Οργάνωση για την καλύτερη Υποδοχή

* Αλλά για να προσελκύσουμε νέους κατοίκους ή παλιννοστούντες, δεν είναι αρκετό να γνωστοποιούμε και να διαδίδουμε μόνο προσφορές εξαγοράς τοπικών επιχειρήσεων ή εργασίας. Οι έχοντες επενδυτικά σχέδια χρειάζονται συμβουλευτική συνοδεία, να συναντηθούν με άτομα-κλειδιά που θα τους εξηγήσουν τι μπορούν να κάνουν στην περιοχή τους αλλά και πώς ζουν οι άνθρωποι εκεί. Πρέπει να προσαρμόσουν τα σχέδιά τους με την τοπική πραγματικότητα, να δημιουργήσουν το συντομότερο δυνατό την εξοικείωσή τους με την περιοχή που θα τους φιλοξενήσει, προκειμένου να αποφύγουν  πιθανές παρεξηγήσεις και απογοητεύσεις. Ως εκ τούτου, οι περιοχές Υποδοχής οργανώνονται και κινητοποιούν τους κατοίκους τους για να φιλοξενήσουν καλύτερα αυτούς τους ανθρώπους. Ορισμένες, όπως το Beaujolais (www.beaujolais-vertvotreavenir.com) ή το δίκτυο Soho Solo του Gers, ξεκίνησαν τη δημιουργία ενός δικτύου «Χωριών Υποδοχής» και «κατοίκων Πρεσβευτών Υποδοχής».

Τι είναι ένα «Χωριό Υποδοχής»;

*Είναι ένα δημοτικό διαμέρισμα που επιθυμεί να φιλοξενήσει νέους κατοίκους, με ένα σχέδιο διαβίωσης και εργασίας στην περιοχή. Η αποστολή του είναι διττή:

@ η διασφάλιση μιας εγρήγορσης για τις δυνατότητες εγκατάστασης στο δημοτικό τους διαμέρισμα, όπως: οι εξαγοράσιμες επιχειρήσεις, οι κενοί επαγγελματικοί χώροι, οι διαθέσιμες γαίες, η στέγη (προς πώληση ή ενοικίαση) για να γνωρίζει και να προωθεί το Χωριό «την προσφορά της περιοχής» και να είναι σε θέση να κάνει προτάσεις προς τους υποψηφίους για εγκατάσταση, αναφορικά με τις ανάγκες τους.

@ η Υποδοχή και συμβουλευτική συνοδεία των νεοφερμένων του, ήτοι : να απαντάει στα όποια ερωτήματά τους, να τους φέρνει σε επαφή μεταξύ τους, να τους παρέχει  τις σχετικές πληροφορίες που διευκολύνουν την ένταξή τους (παρεχόμενες υπηρεσίες, αναψυχή, φροντίδα των παιδιών τους, σχολεία, τοπικά δίκτυα …).

*Στα πλαίσια του «Χωριού Υποδοχής», μια «Συντονιστική Επιτροπή Υποδοχής» θα μπορούσε να συσταθεί και να αποτελείται από 2 έως 5 κατοίκους, ευαισθητοποιημένους και εθελοντές, οι οποίοι θα έχουν την αποστολή των «Πρεσβευτών της Υποδοχής».

Ποιος μπορεί να είναι ένας Πρεσβευτής της υποδοχής και ποιο το προφίλ του;

*Ένας Πρεσβευτής θα μπορούσε να είναι :

Ένας αιρετός του δημοτικού συμβουλίου,

Ένας εκπρόσωπος ενός πολιτιστικού ή αθλητικού Συλλόγου του δημοτικού διαμερίσματος, της τουριστικής υπηρεσίας,

Ένας εκπρόσωπος μιας επιχείρησης ή ενός επαγγελματικού κλάδου, ένας εστιάτορας, ένας ξενοδόχος,

Ένας (μια) γραμματέας του Δήμου, ένας (μια) αρμόδιος Υποδοχής της τοπικής τουριστικής υπηρεσίας,

Ένας ευαισθητοποιημένος κάτοικος του δημοτικού διαμερίσματος (σκεφθείτε τους παλιούς «νέους κατοίκους» οι οποίοι είχαν την εμπειρία να έρθουν και να εγκατασταθούν στο δημοτικό διαμέρισμα, και που ξέρουν από πού πρέπει να περάσουμε !)

*Είναι ένα άτομο :

Που έχει μια καλή γνώση της περιοχής και που μπορεί να φέρει σε επαφή τους ενδιαφερόμενους με άλλους ανθρώπους της περιοχής οι οποίοι θα μπορούσαν να στηρίξουν τους νεοεισερχόμενους στα σχέδιά τους.

Που μπορεί να είναι καλός σύμβουλος για το επαγγελματικό σχέδιο του ενδιαφερομένου, αλλά και για την καθημερινή ζωή του στην περιοχή (ύπαρξη πολιτιστικών και ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων, ενώσεις …), καλός σύμβουλος για την ανακάλυψη και τη γνώση της περιοχής.

Οι δεξιότητες του Πρέσβη:

@ Να είναι «προσιτός», δηλαδή εύκολα διαθέσιμος και προσβάσιμος,

@ Να ξέρει να προβάλει την περιοχή του,

@ Να ξέρει να ενημερώνει, να προσανατολίζει και να συνοδεύει,

@ Να ξέρει να ακούει,

@ Να ξέρει να βάζει σε επαφή.

Γιατί οργανώνουμε την Υποδοχή; και γιατί κινητοποιούμε τους κατοίκους της περιοχής για να υποδεχθούν τους νεοφερμένους;

@ Η Υποδοχή δεν νομοθετείται κι ο ανθρώπινος παράγοντας είναι σημαντικός!

@ Πρώτον, επειδή αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να είναι καλύτερα ενημερωμένοι και καλύτερα συνοδευμένοι συμβουλευτικά μέσα στον προβληματισμό τους και την οικοδόμηση των σχεδίων τους.

@ Δεύτερον, διότι πολύ συχνά αυτοί οι άνθρωποι δεν επιλέγουν να ζήσουν σε αγροτικές περιοχές για απομόνωση, μακριά από τον πολιτισμό, αλλά αντίθετα για να είναι πιο κοντά στους ανθρώπους. Η ύπαιθρος είναι συχνά συνώνυμη της μεγαλύτερης φιλικότητας, της περισσότερης γνησιότητας για πολλούς από αυτούς. Μπορεί να είναι ένας τρόπος για να οικοδομήσουμε διαφορετικούς κοινωνικούς δεσμούς, το να «ζούμε μαζί» με διαφορετικό τρόπο.

@ Έτσι έχουμε την  αίσθηση ότι οι κάτοικοι μιας περιοχής είναι φιλόξενοι, από την πρώτη επαφή, από την πρώτη διαμονή, και στη συνέχεια σταδιακά, να διαπιστώνουμε ότι οι άνθρωποι είναι εκεί για να μας δώσουν πληροφορίες, συμβουλές ή να μας συνοδεύσουν να γνωρίσουμε καλύτερα την περιοχή (τις καλές και κακές πλευρές της) και να προχωρήσουμε στη σπαζοκεφαλιά του σχεδίου μας εγκατάστασης. Όλα αυτά αποτελούν στοιχεία που μπορούν να καθησυχάσουν τους μελλοντικούς υποψήφιους νεοεισερχόμενους.

@ Να εντοπίσουμε άτομα στα οποία θα θέτουμε ερωτήματα, θα ζητάμε πληροφορίες, με τα οποία θα δημιουργήσουμε δεσμούς, θα αναπτυχθούμε, ωσάν να μην είχαμε εγκατασταθεί σε άγνωστη γη. Εξάλλου, υπάρχουν πολλοί που θα σας πουν ότι έχουν επιλέξει να ζήσουν σε μια τέτοια περιοχή, διότι ήδη τη γνωρίζανε: ότι είχαν ήδη διαμείνει εκεί για διακοπές και ότι βρήκαν φιλικούς τους ανθρώπους, ότι είχαν γνωριμίες, φίλους ή συγγενείς που διέμεναν ήδη εκεί, ή ότι κατάγονταν από την περιοχή (παλιννοστούντες).

@ Αν η ανθρώπινη επαφή είναι σημαντική κατά τη διάρκεια της πρώτης επαφής με την περιοχή, και κατά τη διάρκεια της περιόδου προβληματισμού (φάση προκαθορισμού και απόφαση της περιοχής εγκατάστασης), είναι επίσης σημαντική κι όταν τα άτομα εγκατασταθούν στην περιοχή. Διότι το να αισθάνονται τα άτομα καλά ενσωματωμένα θα είναι καθοριστικό για την επιλογή να παραμείνουν και να ζήσουν μόνιμα ή όχι στην περιοχή.

@ Έτσι, αν θέλουμε να δώσουμε κάθε ευκαιρία για υποδοχή, είναι απαραίτητο να οργανώσουμε αυτήν την ανθρώπινη υποδοχή και να την  βελτιώσουμε. Για το σκοπό αυτό, είναι αναγκαίο να προσδιορίσουμε τα άτομα κλειδιά που θα μπορέσουν να λειτουργήσουν ως «Πρεσβευτές της περιοχής», αναφορικά με νέους και μελλοντικούς νεοεισερχόμενους.

Μερικά σημεία αναφοράς για την καλύτερη κατανόηση της πορείας του νεοεισερχόμενου κι έτσι της καλύτερης υποδοχής του

Τι χρειάζεται ένας νεοφερμένος για να εγκατασταθεί και να αισθάνεται ευπρόσδεκτος;

@ Για την καλύτερη υποδοχή, είναι απαραίτητο να ληφθούν υπόψη οι ανάγκες και οι ανησυχίες του νέο-αφικνούμενου. Αφορούν τόσο το επαγγελματικό του σχέδιο όσο και το συνολικό σχέδιο διαβίωσης που ενσωματώνει προσωπικές και οικογενειακές διαστάσεις.

Πηγή : Collectif Ville Campagne

Η διαδρομή του νέο-αφικνούμενου: γνώση υποδοχής  στα βασικά βήματα!

@ Οι ανάγκες του νεοφερμένου δεν είναι οι ίδιες, αναφορικά με την πρόοδο της σκέψης του και του σχεδίου του. Επομένως, είναι αναγκαίο να εξεταστεί το στάδιο στο οποίο βρίσκεται για να του δώσουμε τις σωστές πληροφορίες στο σωστό χρόνο και να τον συνοδεύσουμε καλύτερα.

Ποιος είναι ο ρόλος ενός Πρεσβευτής της Υποδοχής ;

Ο ρόλος του είναι

Να εισαγάγει τους νεοφερμένους στην περιοχή και στους κατοίκους της και να βρίσκεται σε εγρήγορση για την επιτυχή  ένταξή τους.

Οι 5 λειτουργίες του Πρέσβη

Αυτά τα οποία θα μπορούσε να εισφέρει ο Πρέσβης στους νεοεισερχόμενους, τους έχοντες επενδυτικά σχέδια, και στις οικογένειές τους:

@ Βοήθεια για να γνωρίσουν καλύτερα το χωριό και την περιοχή :  το πώς δηλαδή ζουν οι άνθρωποι στην περιοχή, πώς λειτουργεί η περιοχή (λόγω της γεωγραφίας, της τοπογραφίας, του κλίματος, των αποστάσεων που θα πρέπει να διανυθούν, της κοινωνικής ζωής, των κοινωνικών σχέσεων, της οικονομίας …).

@ Θέση σε επαφή με την περιοχή και τους κατοίκους της δίνοντάς τους τη δυνατότητα να αναπτύξουν ένα κοινωνικό και επαγγελματικό δίκτυο, για την ενσωμάτωσή τους στην «κοινότητα» (κοινωνικός δεσμός, φιλικότητα, ζην μαζί) και να εντοπίσουν τα κατάλληλα πρόσωπα επαφής (ο δήμαρχος, οι επαγγελματικές επαφές και οι ενώσεις …).

@ Παροχή βοήθειας για τον προσδιορισμό των δυνατοτήτων εγκατάστασης που ταιριάζουν με τα σχέδια των ενδιαφερομένων : τις εξαγοράσιμες τοπικές επιχειρήσεις, τα διαθέσιμα χωράφια και οι επαγγελματικοί χώροι, η προσφερόμενη απασχόληση, η στέγαση, οι παρεχόμενες τοπικά κοινωνικές υπηρεσίες ….

@ Προσανατολισμός των ενδιαφερομένων προς τους επαγγελματίες της συμβουλευτικής  συνοδείας της περιοχής (τεχνικές και οικονομικές συμβουλές για τη δημιουργία της δραστηριότητάς τους, οικονομικές ενισχύσεις …) : αρμόδιοι για την οικονομική ανάπτυξη των δήμων, των επιμελητηρίων …

@ Προσδιορισμός των αναγκών, των υπαρχουσών δυνατοτήτων και ευκαιριών στην περιοχή (κενοί επαγγελματικοί χώροι και κατοικίες, εξαγοράσιμες ή για ανάπτυξη τοπικές επιχειρήσεις, ανάγκες του πληθυσμού …) για να ανταποκριθούν οι ενδιαφερόμενοι καλύτερα στις ανάγκες και να υπάρξει σύζευξη Προσφοράς και Ζήτησης Υποδοχής και Ελκυστικότητας (λειτουργία επαγρύπνησης).

Ορισμένες συστάσεις και σημεία επαγρύπνησης

Ο Πρεσβευτής οφείλει να :

* Γνωρίζει να δείχνει τις «κακές» πλευρές, τα αρνητικά πρόσημα και τις δυσκολίες που θα μπορούσαν να συναντήσουν τα άτομα κατά τη διάρκεια της εγκατάστασής τους, του προβληματισμού τους και της ανάπτυξης των σχεδίων τους (δηλαδή «να αντιπαραβάλουν τα όνειρά τους με την πραγματικότητα»).

*Καταλαβαίνει ότι ο νεοεισερχόμενος / που έχει ένα σχέδιο δεν έχει κατ’ανάγκη τις ίδιες αναφορές, την ίδια αντίληψη των πραγμάτων, τον ίδιο τρόπο ζωής, ούτε την ίδια κουλτούρα με τη δική του και των κατοίκων της περιοχής.

*Ξέρει να ξεπερνάει τα κλισέ και να κάνει το πρώτο βήμα.

Μερικές ιδέες Δράσεων

@ Εκπόνηση ενός διαδημοτικού φυλλαδίου κι ενός ιστοτόπου Υποδοχής τα οποία απαριθμούν τις παρεχόμενες τοπικά υπηρεσίες, τα καταστήματα …

@ Διοργάνωση εκδηλώσεων για να επιτραπεί και να προκληθεί η συνάντηση των νεοεισερχομένων με τους κατοίκους του Χωριού (προσφορά ενός ποτού των γειτόνων, χαιρετισμός του Δημάρχου, τοπικές γιορτές με την πρόνοια να παρουσιαστούν οι νεοεισερχόμενοι και να τους αποδοθεί λίγη προσοχή!)

@ Προσφορά Υποδοχής, π.χ. σε δημοτικούς κοιτώνες, των εχόντων επενδυτικά σχέδια οι οποίοι έρχονται για να ανακαλύψουν την περιοχή ή για να επισκεφθούν ένα μέρος της.

@ Ανεπίσημη ενημέρωση, καθημερινή, τακτική ή περιστασιακή, και απόδοση μιας ιδιαίτερης προσοχής στα άτομα που έχουν εγκατασταθεί.

@ Διάδοση των πληροφοριών μεταξύ των χωριών και προώθηση της συνεργασίας (π.χ. υπάρχει μια διαθέσιμη κατοικία σε ένα χωριό και ένας επαγγελματικός χώρος στο διπλανό χωριό), ή προσανατολισμός των εχόντων σχέδια προς άλλα χωριά, καταλληλότερα για το σχέδιό τους  (γνώση του περιβάλλοντος της περιοχής του).

 Το στοίχημα της επαγρύπνησης και της κοινής εργασίας για τη σύζευξη της Προσφοράς και της Ζήτησης Υποδοχής!

Όσο περισσότερο κυκλοφορούν οι πληροφορίες μεταξύ μας, τόσο πιο πιθανό είναι να  συνδεθούν μεταξύ τους οι ευκαιρίες και τα επενδυτικά σχέδια.

Τα καλά αντανακλαστικά :

*Μιλήστε με τους ιδιοκτήτες επαγγελματικών χώρων ή δραστηριοτήτων  για να καταστήσετε γνωστές τις προσφορές τους.

*Ακούστε, διασυνδέστε, μεταδώστε  και διαδώστε τις πληροφορίες (π.χ. μια βιοτεχνία του Χωριού που σταματά , η πώληση ακινήτων που θα μπορούσαν να επιτρέψουν την Υποδοχή μιας νέας δραστηριότητας).

Η σύζευξη μεταξύ της «προσφοράς Υποδοχής» της περιοχής και της «ζήτησης Υποδοχής» των εχόντων επενδυτικά σχέδια δεν είναι σχεδόν ποτέ αυτόματη! Θα πρέπει να τύχει σχετικής επεξεργασίας, ώστε ο έχων σχέδιο να μπορεί να προσαρμόσει τις ιδέες του και το σχέδιό του στην πραγματικότητα της περιοχής, και η περιοχή να μπορεί επίσης να ακούσει τις ανάγκες του νεοεισερχόμενου για να προσαρμόσει την προσφορά της. «Αυτό λειτουργεί», όταν ο καθένας κάνει ένα βήμα προς τον άλλο!

Συμπερασματικά :

Η ανάπτυξη, με άλφα κεφαλαίο, εξ ορισμού είναι κάτι το πολύ δύσκολα επιτεύξιμο. Δεν γίνεται με κούφια λόγια. Θα πρέπει να αποτελεί την σοβαρή επιδίωξη της εκάστοτε κυβέρνησης (αλλά και της αντιπολίτευσης), όμως σε ό,τι αφορά την τοπική και περιφερειακή της διάσταση χρειάζεται απαρέγκλιτα το επεξεργασμένο και συγκεκριμένο Σχέδιο, σαν το παραπάνω, των Δημάρχων και των Περιφερειαρχών αλλά και την αγαστή συνεργασία μεταξύ τους ενάντια στον αντι-επιχειρηματικό διωγμό. Χωρίς επιχειρηματικότητα ανάπτυξη δεν μπορεί να υπάρξει, ακόμα και στις σχεδιασμένες κεντρικά χώρες.

Όπως θα αποδείξουμε σε επόμενο άρθρο μας, «κοινοτικά λεφτά υπάρχουν», αρκεί η κεντρική εξουσία μαζί με την αυτοδιοίκηση να ξέρουν να τα διεκδικήσουν από τις Βρυξέλλες, μέσα από ένα συγκροτημένο και συνεκτικό Σχέδιο. Και να πάψουν να κάνουν τις μοιρολογίστρες για τα προσοντούχα παιδιά μας που φεύγουν στο εξωτερικό. Τα μοιρολόγια έχουν σχέση με τον θάνατο κι όχι με την ανάπτυξη.

Από πλατφόρμα ekyklos.gr

Διαβάστε εδώ