Σύσταση : διαβάστε το συγκλονιστικό βιβλίο της δημοσιογράφου Μαρίας Τσακίρη με τίτλο «Ιφιγένεια» που μόλις εκδόθηκε από τις εκδόσεις «Ψυχογιός» για την κακοποίηση κόρης από πατέρα.

Βλέπε : http://www.psichogios.gr/site/Books/show/1003811/ifigeneia

Η συγγραφή της Ιφιγένειας δεν ήταν εύκολη υπόθεση για εμένα. Ήταν δύσκολη εξαρχής. Έγινε, όμως, πιο εύκολη χάρη στα τρία κοινά σημεία που βρήκαμε μεταξύ μας. Μας βοήθησαν να ξεπεράσουμε τις δύσκολες στιγμές, που δε σας κρύβω πως ήταν πολλές. Πρώτον, διαπιστώσαμε πως έχουμε «αλλεργία» στους «μικρούς» ανθρώπους. Δεύτερον, αγαπάμε πολύ τα ζώα, αλλά λατρεύουμε τα σκυλιά. Τρίτον, κάναμε μότο μας, χωρίς να ξέρουμε ότι το είπε ο Τζον Λένον, το: «Δε χρειάζεσαι κανέναν να σου πει ποιος είσαι ή τι είσαι. Είσαι αυτό που είσαι». Όταν το μάθαμε, τον αγαπήσαμε ακόμα πιο πολύ.

Την ιστορία της Ιφιγένειας τη γνώριζα πολλά χρόνια. Με την ιδιότητα της δημοσιογράφου, είχα σκεφτεί πολλές φορές να κάνω ρεπορτάζ σε κάποιο από τα μέσα όπου εργάστηκα. Άλλωστε είχα στα χέρια μου μια αληθινή μαρτυρία που «σπάει» κόκκαλα και μια πρωταγωνίστρια που δε μασούσε τα λόγια της. Κατέληξα στο συμπέρασμα πως το συγκλονιστικό αυτό θέμα χρειαζόταν περισσότερο χρόνο και χώρο από τις δυνατότητες που θα μου παρείχε ένα ρεπορτάζ. Δε θα είχε καμία αξία αν δε δινόταν έμφαση στα τραγικά γεγονότα, στα συναισθήματα, στους χαρακτήρες των πρωταγωνιστών. Αν δεν αντιλαμβανόταν ο αναγνώστης τι προηγείται μιας παιδικής κακοποίησης και τι την ακολουθεί. Αν δεν κατανοούσε πως ο βιαστής δεν είναι μια μαύρη άπιαστη σκιά. Αν δεν πειθόταν πως ο βιαστής μπορεί να έχει τρυπώσει μέσα στο σπίτι του, ακόμα και στο κρεβάτι του.

Το «κλικ» έγινε όταν ωρίμασε η σκέψη για τη συγγραφή του αλλά ωρίμασα κι εγώ γενικότερα. Ήταν αρχές του 2013, μια περίοδος δύσκολη για εμένα, κατά την οποία χρειάστηκε να αναμετρηθώ με τον εαυτό μου και τους ανθρώπους γύρω μου. Εφόσον η απόφαση ήταν οριστική, ξεκίνησα να καταγράφω τη ζωή της κάνοντας αυτό που έμαθα ως δημοσιογράφος. Έρευνα για επαλήθευση, που όσο την προχωρούσα, τόσο ένιωθα να πνίγομαι με τα όσα βίωσε αυτό το παιδί. Και πώς θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά τα πράγματα; Πώς θα μπορούσε να μη λυγίσει το μολύβι όταν έγραφα για ένα παιδί που έζησε την πολύχρονη κακοποίηση από τον ίδιο του τον πατέρα; Πώς θα μπορούσα να μην ενώσω τα δάκρυα και τον λυγμό μου με εκείνα της μικρής Ιφιγένειας;

Καθώς προχωρούσα στη συγγραφή κι ερχόμουν κάθε φορά αντιμέτωπη με πολύ σκληρά γεγονότα, γεγονότα που με καθήλωναν, αποφάσισα πως αυτή η ιστορία δεν μπορεί να γραφτεί… απαλά. Συμφωνήσαμε με την Ιφιγένεια πως έπρεπε να αρπάξουμε από τα μαλλιά τις μανάδες που αντιλαμβάνονται ή βλέπουν ή απλώς υποπτεύονται πως κάτι τρέχει στο σπίτι τους και σιωπούν. Αυτός ο κύκλος της σιωπής είναι η αρχή του τέλους για την καταστροφή μιας παιδικής ψυχής. Της ψυχής του παιδιού τους. Χρησιμοποίησα, λοιπόν, σκληρή γλώσσα, καθώς το ίδιο το θέμα ήταν πολύ σκληρό. Σκοπός μας ήταν να χαστουκίσουμε τους αναγνώστες.

Αν σας χαστουκίσαμε, τότε ίσως καταφέραμε κάτι…

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Χίλιες και μία ζωές στριμωγμένες σε τέσσερις δεκαετίες, που με έκαναν να καταλάβω πως απέναντί μου έχω έναν άνθρωπο με διαβολεμένη ψυχραιμία και προκλητικό θάρρος∙ συγχρόνως, μια απελπιστικά μελαγχολική και θλιμμένη γυναίκα με παγωμένη ψυχή, που τολμά να σε κοιτάξει κατάματα και να σου μιλήσει για εκείνη τη σχέση ντροπής με τον πατέρα της και για όλα όσα στιγμάτισαν την ύπαρξή της.«Μα τι τόσο σημαντικό έχει η ζωή σου για να γίνει βιβλίο;» ρώτησα αυθόρμητα την Ιφιγένεια σ’ εκείνη την πρώτη γνωριμία μας, τον χειμώνα του 1997. Όλα όσα μου είπε ήταν ανατριχιαστικά, φρικτά… Όσα άκουσα έκρυβαν τόση ασχήμια, που αναρωτιόμουν αν μπορούσα να τα διαχειριστώ. Κάθε λέξη πιο βαριά από την άλλη. Όλες μαζί ισοπεδωτικές.

Κάπως έτσι ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση για την έκδοση αυτή. Μόνο που χαθήκαμε με την Ιφιγένεια. Και για περίπου είκοσι χρόνια η ιδέα του βιβλίου έμεινε μια ανικανοποίητη επιθυμία, ώσπου νίκησε η ανάγκη μας να φωνάξουμε δυνατά την αλήθεια και να σώσουμε όσο περισσότερες ζωές μπορούμε. Και την αλήθεια αυτή την κρατάτε στα χέρια σας.

The Author

Μαρία Τσακίρη

H ΜΑΡΙΑ ΤΣΑΚΙΡΗ γεννήθηκε στην Κατερίνη και από το 1982 ζει στη Θεσσαλονίκη. Φοίτησε σε ιδιωτική σχολή δημοσιογραφίας και εργάστηκε ως συντάκτρια και ανταποκρίτρια σε εφημερίδες, περιοδικά αλλά και στο ραδιόφωνο. Επί δύο δεκαετίες δραστηριοποιήθηκε στον χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης και εργάστηκε ως υπεύθυνη γραφείου Τύπου. Είναι μέλος της ΕΣΗΕΜ-Θ. Το ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ είναι το πρώτο της μυθιστόρημα.

Όταν γράψαμε στις 24-01-2017 το προηγούμενο σχετικό μας άρθρο, μας έλειπαν δυο στοιχεία : το αποτέλεσμα του 2^ου γύρου των εκλογών του σοσιαλιστικού κόμματος αλλά και η σοβαρή ίσως υπόθεση της κ. Πηνελόπης, συζύγου του κ. Fillon, η οποία φαίνεται, από χθεσινές δημοσκοπήσεις, να επηρεάζει  αρνητικά κάπως την υποψηφιότητά του.

Ας τα πάρουμε ένα-ένα αυτά τα δυο στοιχεία.

Δεν ήταν τόσο δύσκολο να προβλέψουμε την εκλογική νίκη του κ. Benoit Hamon (με 59%) στον δεύτερο ενδοπαραταξιακό γύρο των σοσιαλιστών στις 28 Ιανουαρίου, αφού τα αποτελέσματα του 1^ου γύρου, και ιδιαίτερα οι διαμορφωθείσες συμμαχίες του εν λόγω χώρου, προδίκαζαν το χθεσινό τελικό αποτέλεσμα. Ήταν σχεδόν αδύνατο να κάνει την ανατροπή ο κ. Valls (με 41%), πρώην πρωθυπουργός του François Hollande, με όλη την κυβερνητική φθορά επάνω του, τη στιγμή που ο κ. Hamon έφερε το φωτοστέφανο του Αντιφρονούντος (fraudeur) έναντι των αριστερόστροφων ψηφοφόρων του parti socialiste.

Η σύζυγος του κ. François Fillon κατηγορείται πολιτικά, κι έχει ήδη ξεκινήσει σχετικά προκαταρκτική έρευνα, όχι γιατί εργάστηκε στο πολιτικό του γραφείο (επιτρέπεται αυτή η εργασιακή σχέση σήμερα σε πάρα πολλά βουλευτικά γραφεία) αλλά και σε άλλες δουλειές πολιτικών του φίλων. Κατηγορείται για «αργομισθία». Δηλαδή ότι εισέπραττε μισθούς, δίχως να εργάζεται (εικονική απασχόληση). Κι αυτό, αν πράγματι συνέβη, θεωρείται πάρα πολύ βαρύ για σημαντική μερίδα των συντηρητικών Καθολικών ψηφοφόρων του κ. Fillon. Κάτι που αποτυπώθηκε ήδη σε χθεσινοβραδινή δημοσκόπηση που πρόλαβε αυτό το σοβαρό συμβάν, άσχετα αν δεν έχει ακόμα εξακριβωθεί. Ο κ. Fillon παρούσιασε κάμψη, ενώ ο φερόμενος ως τρίτος κ.  Emmanuel Macron τον πλησίασε σε απόσταση αναπνοής για την 2^η θέση του 1^ου γύρου των επικείμενων προεδρικών εκλογών της Γαλλίας.

Αν και δεν πρέπει πια να παίρνουμε τοις μετρητοίς τις δημοσκοπήσεις, η ίδια χθεσινοβραδινή μέτρηση (SOFRES) δίνει την εξής πρόβλεψη για τον 1^ο γύρο των προεδρικών εκλογών : 1^η η κ. Le Pin, 2^ος ο κ. Fillon με διαφορά 1% από τον 3^ο κ. Macron, 4^ος ο κ. Hamon και 5^ος ο κ. Mélenchon. Προβλέπει δε επίσης για τον 2^ο γύρο ότι η κ. Le Pin θα χάσει πιο εύκολα από τον Fillon και δυσκολότερα από τον κ. Macron, αν αυτός ερχόταν 2^ος στον 1^ο γύρο.

Fillon                    Macron                       Hamon                Mélenchon                    Le Pin

Έτσι, ο κ. Fillon θα συνεχίσει τώρα την προεκλογική του καμπάνια με τη ρετσινιά του νομίμου αλλά μη ηθικού της απασχόλησης της υψηλόμισθης συζύγου του. Κάτι που άνοιξε ήδη το μείζον πολιτικό ζήτημα για το αν πρέπει ή όχι οι βουλευτές και ευρωβουλευτές να απασχολούν συζύγους, θυγατέρες, γιους, κλπ στη δούλεψή τους, αλλά με έξοδα των φορολογουμένων, με την αιτιολογία ότι είναι τα πιο έμπιστά τους πρόσωπα!!!

Ο κ. Hamon από την πλευρά του θα έχει μάλλον να αντιμετωπίσει την απροθυμία των ρεαλιστών σοσιαλιστών να συσπειρωθούν γύρω του, κι ας δήλωσε κομματική πειθαρχία στα συμφωνηθέντα ο αντίπαλός του κ. Valls. Θεωρούν τις προτάσεις του ουτοπικές και κοστοβόρες για τον ελλειμματικό προϋπολογισμό της Γαλλίας. Μόνο το «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα» των 750 ευρω για όλους, που υποσχέθηκε στους Γάλλους, ο κ. Valls το υπολογίζει σε 450 δισεκατομμύρια ευρω για μια πενταετία. Εξάλλου πολλοί από τους νυν σοσιαλιστές βουλευτές τον εχθρεύονται γιατί θυμούνται τι τράβηξαν από τον κ. Hamon κατά τις ψηφοφορίες στο κοινοβούλιο, όταν όχι μόνο καταψήφιζε ο ίδιος τα κυβερνητικά νομοσχέδια, ως δεξιά, αλλά τον θεωρούσαν και ως ηγέτη των Αντιφρονούντων. Και ίσως τώρα θα βρουν την χρυσή ευκαιρία να τον εκδικηθούν υπογείως ή και ανοιχτά, προωθώντας τον νεαρό υποψήφιο κ. Macron. Βέβαια ο κ. Hamon ελπίζει πως θα συσπειρώσει γύρω του και τους συνυποψήφιους του της αριστεράς κ. Jean–Luc Mélenchon και τον οικολόγο κ. Yannick Jadot., προτείνοντάς τους μια «κυβερνητική πλειοψηφία».

Συμπερασματικά έχουμε τη γνώμη ότι κερδισμένοι από τις παραπάνω εξελίξεις μάλλον θα είναι η κ. Marine Le Pin κι ο κ.  Emmanuel Macron. Αλλά προσοχή ! Ας μη ξεχνάμε ότι τελευταία οι ψηφοφόροι ψηφίζουν αρνητικά και δεν λένε όλοι την αλήθεια στους δημοσκόπους…

Δεν προλαβαίνουμε τις εξελίξεις που είναι ραγδαίες.

Επί του πιεστηρίου : Οι αποκαλύψεις για αργομισθία δεν χτύπησαν μόνο τον κ. François Fillon, υποψήφιο πρόεδρο των Γάλλων Δημοκρατών. Τα σκάγια πιάνουν και την κ. Marine Le Pin, υποψήφια πρόεδρο του Εθνικού Μετώπου. Ο πρώτος κατηγορείται για αργομισθία και εικονική απασχόληση της συζύγου του και των δυο παιδιών του. Η δεύτερη για αργομισθία της γραμματέως της και του σωματοφύλακά της, που ενώ υποτίθεται δούλευαν στην Ευρωβουλή, αυτοί παρείχαν τις υπηρεσίες τους στο Εθνικό Μέτωπο. Αυτή η κατάσταση έχω τη γνώμη, δίχως να έχω το αλάθητο του Πάπα, ότι μπορεί να ευνοήσει τελικά την αναπάντεχη εκλογή στην Προεδρία της Γαλλικής Δημοκρατίας του 39χρονου Emmanuel Macron. Ιδωμεν.

Αλκης Καλλιαντζίδης

Οικονομολόγος

alkis@kalkis.eu

www.kalkis.eu

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στον ιστότοπο : http://www.anixneuseis.gr/?p=161224