Διερωτάται ο Γάλλος : Μπορεί τελικά να τα καταφέρει ο Fillon ;

Και απαντάει ο ίδιος : ο Fillon διαθέτει τρια κύρια πλεονεκτήματα :

– Την εμπειρία του :  υπήρξε Πρωθυπουργός και πολλές φορές Υπουργός του Chirac, γνωρίζει τους Γάλλους (αφού είναι αιρετός από το 1981).

– Τη δύναμη του χαρακτήρα του που εντυπωσίασε τους πάντες, ακόμα και τους πολιτικούς του αντιπάλους.

– Την ακρίβεια του προγράμματός του που το αποκαλεί πρόγραμμα τομή σε σχέση με το παρελθόν (programme de rupture).

Φαίνεται, επίσης, ως ο υποψήφιος που είναι σε θέση να δώσει ένα χαστούκι στην κάστα των μέσων ενημέρωσης, κάτι που αρέσει σε ορισμένους εκλογείς.

Παρά ταύτα, έχει να καλύψει μια μεγάλη δημοσκοπική απόσταση. Ο Φιγιόν είχε περίπου 19% των εκλογέων στις 10/3/17, αφού ήταν στο 27% αμέσως μετά τις προκριματικές ενδοκομματικές εκλογές του, έπεσε στο 17,5% και θα σέρνει πίσω του την κηλίδα κάποιου που του έχουν απαγγελθεί κατηγορίες από τη δικαιοσύνη. Ωστόσο, για το θέμα αυτό, οι Γάλλοι πιθανόν να ψηφίσουν υπέρ αυτού, σκεπτόμενοι ιδιαίτερα ότι ο Φιγιόν υπήρξε το θύμα μιας «απόπειρας πολιτικής δολοφονίας του» και ότι το κατηγορητήριο είναι μια απόπειρα αντι-δημοκρατικού πραξικοπήματος προς όφελος των Μακρονιστών και του Partie Socialiste του Ολλάντ (του σοσιαλ-φιλελεύθερου)». Μάλλον, είναι τσατισμένοι με το δημοσιογραφικο-πολιτικό σύστημα (δηλαδή το κατ’αυτούς κατεστημένο).

Έναντι του Φιγιόν η άκρα δεξιά κυμαίνεται μεταξύ 25 και 30% (10 Μαρτίου 2017) των ερωτώμενων. Ο Macron φτάνει στο 25%, αλλά το 50% των ερωτηθέντων που είναι υπέρ του δηλώνουν ότι δεν είναι ακόμη σίγουροι για την ψήφο τους. Αυτό το ποσοστό των ταλαντευόμενων ψηφοφόρων είναι πολύ μικρότερο από τους αντίστοιχους ερωτηθέντες Λεπενιστές (70% περίπου) και τους Φιγιονιστές (περίπου 60%).

Όσο για τον Hamon και τον Mélenchon, τα δημοσκοπικά ποσοστά τους είναι αντίστοιχα 13 και 11% περίπου.

Το ερώτημα των επόμενων προεκλογικών εβδομάδων είναι ποιος υποψήφιος θα πάρει ψήφους από ποιον συνυποψήφιό του, από τους συνολικά 11 υποψηφίους. Είναι πολύ πιθανό ότι οι ψηφοφόροι να καθορίσουν την επιλογή τους όχι νωρίτερα από τις τελευταίες δύο εβδομάδες του 1ου γύρου.

Έτσι λοιπόν οι Φιγιονιστές ελπίζουν ακόμα. Επικαλούνται την «πραγματική» προεκλογική εκστρατεία που θα ξεκινήσει μόνο μετά την υποβολή των υποψηφιοτήτων που έληξε στις 17-3-2017. Ξέρουν ότι πρέπει να ανακτήσει ο Φιγιόν ένα 3 με 4% των εκλογέων (ας πούμε 2% από την Le Pen και έως 2% από τον Macron και την κεντροδεξιά).

Αυτό το σενάριο δεν είναι εντελώς αδύνατο, κατά τον Γάλλο αναλυτή αλλά και Ψηφοφόρο. Θα απαιτήσει όμως ότι ο Φιγιόν θα καταφέρει να επιβάλει τη θεματολογία της προεκλογικής του εκστρατείας και ιδιαίτερα της αναγκαίας «αποκοπής» (rupture) από το παρελθόν κατά της συνέχειας που θα αντιπροσώπευε ο «νέος Hollande«. Θα έπρεπε ακόμα ο Φιγιόν να κερδίσει ψηφοφόρους από την Le Pen, μιλώντας για τη «γαλλική ταυτότητα». Επίσης, μπορεί να υπολογίζει στην όξυνση της στάσης του Hamon και Mélenchon έναντι του Macron αλλά και να κοντράρει τη θεωρία της «χρήσιμης ψήφου».

Όλα αυτά είναι ενδιαφέροντα, όμως είναι βαθιά η πολιτική διαίρεση στη Γαλλία με τα τέσσερα δυνητικά μπλοκ της τάξεως του 25% περίπου το καθένα.

Το πιο τρελό σενάριο θα ήταν ο Hamon και ο Mélenchon να συμφωνήσουν πριν από τις εκλογές, να παραιτηθεί ο ένας υπέρ του άλλου και όλοι οι εκλογείς τους να τους ακολουθήσουν μηχανιστικά. Έτσι, θα μπορούσαμε να έχουμε ένα δεύτερο γύρο εκλογών με την Λεπέν και τον υποψήφιο «Hamon-Mélenchon.»

Κατά τον Έλληνα αρθρογράφο το τελευταίο σενάριο έχει καεί, αφού ανακοινώθηκαν ήδη οι τελικές υποψηφιότητες και ούτε ο Hamon ούτε ο Mélenchon έχει θυσιάσει τη δική του υποψηφιότητα προς όφελος του άλλου !

Τώρα ως προς την έστω και δύσκολη επικράτηση του Φιγιόν στον 1ο γύρο των εκλογών, σε βάρος του Μακρόν, ο Έλληνας αρθρογράφος τον θεωρεί «καμμένο χαρτί». Όχι γιατί τα παραπάνω πλεονεκτήματα του Φιγιόν είναι αβάσιμα. Αλλά γιατί το ήθος του, η πολιτική αξιοπιστία του αλλά και η εμμονή του να είναι μέχρι τέλους ο υποψήφιος της γαλλικής κεντροδεξιάς (όταν το 70% περίπου των οπαδών της ζητούσε να παραιτηθεί μετά τα γνωστά γεγονότα της κ. Πηνελόπης) υπέστησαν «ανήκεστη βλάβη». Και βέβαια σε τέτοιες περιπτώσεις πάντα υπάρχει ένας σκληρός πυρήνας οπαδών που θα τον ψηφίσουν από «κομματικό πατριωτισμό», ισχυριζόμενοι ότι ο Φιγιόν υπήρξε «θύμα σκευωρίας» της «χειραγωγημένης από τον Ολλάντ δικαιοσύνης». Όμως οι ψήφοι αυτοί δεν θα είναι αρκετοί για να τον αναστήσουν και να τον στείλουν στον 2ο γύρο. Εξάλλου κατά τις γαλλικές σφυγμομετρήσεις πάνω από 4.000.000 Γάλλων ψηφοφόρων δηλώνουν ότι δεν θα πάνε να ψηφίσουν γιατί φέρονται να είναι απογοητευμένοι «από όλους», πέραν αυτών που θα πάνε μεν αλλά θα ψηφίσουν λευκό ή άκυρο!

Κατά τον Έλληνα αρθρογράφο, και μέσα σε αυτές τις συνθήκες, ο Μακρόν συγκεντρώνει πάρα πολλές πιθανότητες να περάσει στον 2ο γύρο των γαλλικών εκλογών, αφού κατόρθωσε να περάσει το πολιτικό του πρόταγμα «ούτε Δεξιά, ούτε Αριστερά, Εμπρός». Φέρεται δε να τσιμπάει ψήφους σχεδόν από παντού, ιδιαίτερα δε από το γαλλικό σοσιαλιστικό κόμμα του οποίου πολλά επώνυμα στελέχη τον στηρίζουν από τώρα, μη αναμένοντας καν τον 2ο γύρο. Η μεγάλη του δυσκολία θα είναι να συγκροτήσει μια συμπαγή κοινοβουλευτική πλειοψηφία στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου, μετά την πιθανή νίκη του στις προεδρικές, αφού δεν έχει πίσω του ένα οργανωμένο κόμμα. Τώρα το φτιάχνει.

Θα δούμε λοιπόν…

                           

Eric Gazon                                        Αλκης Καλλιαντζίδης

Οικονομολόγος                                 Οικονομολόγος

ejgazon@gmail.com                          alkis@kalkis.eu

 

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στον ιστότοπο : http://www.anixneuseis.gr/?p=164706